15 Aralık 2011 Perşembe

Cemre* (teyzesinden)

Halk arasında yaygın olarak baharın müjdecisi olarak bilinen sıcaklığın artması olayına cemre denir. Cemre, birer hafta arayla havaya, suya ve toprağa düştüğüne inanılan bir ısıtıcı güçtür (Meydan Larousse, 1969). Cemre üç tanedir: Birinci Cemre havaya (19-20 Şubat), İkinci Cemre suya (26-27 Şubat) ve Üçüncü Cemre de (5-6 Mart) toprağa düşer. Her cemrenin düşüşüyle hava sıcaklığı artar, cemrelerin arasında ise sıcaklıkta küçük bir düşüş görülür (Ana Britannica, 1986).


Bazen de yönünü değiştirir, insanın hayatına, yüreğine düşer küçücük bir *Cemre, içini ısıtır, hayatına baharı getirir bir anda.

14 Aralık 2011 Çarşamba

Hayatın Yönü..

3 Haziran 2010..hayatımın dönüm noktasının adımıymış.Bunu dünyalar güzeli kızımın kucağıma aldığımda anladım. Hamile olduğumu öğrendiğimdeki mutluluğumu kelimelere dökmemin sanırım imkanı yok. içimde benim kalbimle atan küçücük bi kalp, nefes alışımla nefes alıp veren bi can! nasıl büyüyecekti,nasıl doğacaktı,ben ona nasıl bakacaktım? sağlıklı olması tek duamdı.günler, aylar büyük bir mutlulukla geçti,üzülmemeliydim,ben mutlu olmalıydım ki bebeğim de mutlu olsun.sağlıklı olmalıydım ki bebeğim de sağlıklı olsun..
cinsiyetini öğrendiğimiz günkü mutluluğum da ölçülemez mutluluklarımdandır.kız bebek, çocuk kıyafetleri oldum olası beni kendilerine hayran bırakırdı,artık hayran hayran bakmayacak,onları alacak ve ömrümü adayacağım varlığın üstünde görecektim..
hazırlıklar cinsiyetini öğrenmemizle birlikte 4. aydan itibaren başladı..nasıl bi mutluluk minnacık bedenine cicişler almak:) hamileliğim boyunca hiç tembellik yapmadım,midem bulanmadı,aşermedim,yedim içtim,gezdim tozdum:) sanırım sadece kornişon denen salatalık turşusu ilk kez bir insan tarafından tek başına kavanoz kavanoz yenmiştir çerez misali:)
günler geçiyordu, kızım varlığını benden başka herkese göstermeye başlamıştı..otobüste,minibüste yer vermeleri hoşuma gidiyordu,karnıma bakıp tebessüm edenlere ben de sevgiyle tebessüm ediyordum, gördüğüm her bebek gözlerimi dolduruyor sağlıkla büyümeleri için içimden iyi dileklerde bulunuyordum, 'kız mı,erkek mi?' diye soranlara 'kız' dediğimde 'Allah sevdiği kullarının ilk çocuğunu kız verirmiş' dediklerinde rivayet olsa bile hoşuma gidiyordu yaradanın beni sevmesi.
ilk kalp atışını duymak da duyulabilecek en güzel sözlerden seslerden güzeldi..
9 ay 10 günlük süre hiç geçmeyecekmiş gibi gelmişti ama bir baktık aylardan şubat yıllardan 2011 olmuş..ben 20 kilo almış adeta plates topu yutmuş halde dolaşıyordum:) 40 haftalık süremiz 12 şubatta doluyordu.içimi korkunun ağırlıklı olduğu bir heyecan kaplamıştı...
11 şubatta geleceğinin işaretlerini gönderen kızım, tam 40 haftalıkken 12 Şubat 2011 saat 15:06 da 9 ay 10 günlük olarak aramıza katıldı. Onu kucağıma aldığımda hissettiklerimin tarifi, ölçüsü, sınırı yok.. hoşgeldin dünyama bebeğim iyi ki geldin!