Cemre Doğum günüsü:)

Cemre'nin doğum günü hazırlıklarına 1 ay önceden başladık. Benim içim içime sığmıyordu nasıl olacaktı herşey pastası, evi süslemesi,kıyafeti, onun psikolojisi herşey herşey.:)
Pastaya karar vermemiz biraz zor oldu şeker hamurlu mu kremalı mı olması gerektiğine bir türlü karar veremedik. İlk doğum günüydü özel ve güzel olmalıydı tabi..şeker hamurlu pastaların şeker hamurlarının yenmediğini öğrendim tecrübeli annelerden, ama görünüşü çok güzel oluyor..Teyzeleriyle uzun görüşmelerimiz sonucunda şeker hamurlu yaptırmaya karar verdik. bu sefer de nereden yaptıracağımız sorunu vardı. güzel pastaneler güzel fiyatlar veriyordu:) derin araştırmalar sonucu doğum gününden 1 gün önce cumartesi günü pasta siparişimizi verdik orta halli pastanemizden:D Cemre doğduğundan beri konseptimiz winnie the pooh olduğu için pastası da winnieli olsun istedim. istediğim modelleri de pastaneye götürdüm, içerisinde en kolay olanı seçti pastacı amca 'bunu yapabiliriz ' dedi. çünkü şeker hamuruna şekil vermek ayrı bir sanat gerçekten, bu sanatı pastacı amcamız tam ifşa edemedi gerçi ama sağlık olsun, tadı en azından güzeldi çikolatalı frambuazlı.(bakınız aşağı)

yukarıda görüldüğü üzere ne winnie ne de arkadaşları kendilerine benzemektedir:) Winnie ve arkadaşlarının yandan yemiş halleri:D:D:D

Sabah erkenden teyzeleri geldi ve yarım kalan pasta börek işlerimizi bitirdik, evi akşamdan babamız süslemişti sağolsun. Pastamız da ev sahibimiz Zekiye Teyzesi tarafından eve getirildi büyük bir şans eseri. (kendisi pastaneye gidip pastayı görmüş aa bakalım kimin pastası demişler. ve Cemre yazısını görünce yok canım bizim Cemre değildir demişler ama yine içlerinde şüphe kalmasın diye beni aramışlar.O pastanın sahibinin ta kendisiyiz deyince sağolsunlar kapıp geldiler, o zaman sıkıntısı içerisinde adeta hızır gibi yetiştiler)

Misafirlerimiz de saat 2 buçuk gibi gelmeye başladı. Pastayı saat tam 15:05te  kesmek istedik Cemre o saatte doğduğu için manidar olsun dedik:)

Cemre'ye günler öncesinden üflemeyi öğretmeye çalıştım öğrettim de ama tabi ben istediğim zaman değil kendi istediği zaman yapıyor her şeyi:) Zaten mum da ben onu üfletmeye ikna edene kadar kendiliğinden söndü. 'İyi ki doğdun Cemreeeee' şarkısını 30 kişi ile birlikte söylemek inanın çok zevkliydi, gözyaşlarımı tutamadım mutluluktan..babası Cemre'ye pastasından tattırdı sevdi pastasını kızım hapur hupur yedi:)

Sonrasında servis tabaklarının hazırlanması, hediyelerin verilmesi, fotoğraf çekilmesi ..derken epey bir curcuna yaşandı. e kalabalık olunca böyle olması pek doğal değil mi?

menümüzde neler mi vardı?

*sigara böreği

*muhteşem patatesli havuçlu toplar

*beyaz fırın tarifi olan köpük kurabiyeler

*Sevil teyzesinin yaptığı kırmızı biberli tek lokmalık toplar(adını bilmiyorum:p)

*seçil teyzesinin yaptığı enfes tatlı kurabiye

*esra teyzesinden muhteşem tuzlu kurabiye

*büyük meliha teyzesinden şahane kısır

*anneannesi ve babaannesinin ellerinden sarılmış yaprak sarma

* salam,kaşarlı kanepeler

* sosisli minik milföy börekleri

vee teyzesinin tadına doyulmayan trufları ben kaç tane yedim sayısını hatırlamıyorum:)

hepsini afiyetle yedik emeği geçen herkesin elleri dert görmesin:)

anneannesi kuzuma salıncak aldı. 'yavruumm, evlaaadımm, çoocuğum, uğur böceğim benim, şeker çocuğum benim, anneannesinin tatlı çocuğuuu 'sallansın diye:))

Sevil ve Seçil teyzesi Cemre'ye bisiklet almışlar hem bu şekilde oturup sürülüyor hem de arka kısmında tutma aparatı var yürüme yardımcısı oluyor.Cemre sevdi 'hınn hhınn' diyor binince, görünce:)

çok güsel hediyeler geldi kızıma buradan tüm misafirlerimize tekrardan tesekkur ediyorum. birbirinden güzel hediyeler bazılarının fotosunu çekemedim makinem o anda olmadığı için: oyuncaklar, tuval fotograf, biribirnden güsel ciciş kıyafetler ve tweetyli bir koltuk ..

Meral teyzesi  Tuğsem'le Yalova'dan gelmeyi çok istedi ama kısmet olmadı. kendi gelemedi ama hediyesini kargo ile gönderip sürpriz yaptı bize:)

bu fotoğrafı arkadaşım Canan yaptırmış kalıcı bir şey olsun istemiş her baktığımızda onu hatırlamamızı istemiş. biz çok beğendik gerçekten salonda duvarda yerini aldı bile:)

Cemre tweetyli koltuğunu (ben ona taht diyorum ) çok sevdi. Oturup sallanıyor :) Zekiye Teyze'si ve Müge Abla'sına tesekkurler..

benim canım anneannem yani Cemre'nin ninesi bu muhteşem elbiseyi almış öyle çok yakıştı ki Cemre'ye çokk beğendik biz. bir de küçük teyzemizin aldığı nazar boncuğumuzu kaybetmiştik:( ninemiz bize bir de çok güzel bir nazarlık almış sağolsun. Allah sana nice sağlıklı günler nasip etsin anneannecim seni çok ama çok seviyorum.

daha önceden düşünmüştüm ama telaştan son anda aklıma geldi Cemre'ye hatıra defteri almak.e mahallemizdeki kırtasiyeden ancak bunu bulabildim.

Seçil teyzesinin bankadan arkadaşları yani Cemre'nin bankadaki teyzeleri bu güsel salopeti almışlar çokk beğendik :)

yine bankadan teyzeleri cicişler alıp göndermişler sağolsunlar .bu aslan da trampet çalıyor ama Cemre seviyor mu sevmiyor mu henüz çözemedim. Açtığım zaman peşinden gidiyor alıyor 'ııhh hıı ıhh' diyor bana veriyor kaşlarını çatarak. kapatıyorum kenara koyuyorum , tekrar alıyor bana uzatıyor , açıyorum tekrar istemiyor falan:)

Büyük teyzesinin (benim teyzem) aldığı bu oyuncağı çok seviyor. mikrofonuyla şarkı söylüyor, sonra bana uzatıyor ben söylüyorum sırayla söylüyoruz:) diğer cicişlere de bayıldık

bu bisikleti de babası kızına aldı:) aslında Pepe'li bisiklet alacaktık ama o biraz daha büyük ve yüksekti.

1 yaş kurabiyelerimizi Seçil teyzesi yaptı, gelen misafirlerimize ikram ettik. yanında da hatıra kalması için kendi ellerimizle yaptığımız keçe kity anahtarlıklarımızdan verdik.

Cemre ilk başta kalabalıktan fazla rahatsız olmadı eğlendi ama sonlara doğru hem sıkıldı hem uykusu geldi ve huysuzlaştı. sonrasında misafirlerimizi uğurladık. Kuzumun ilk yaş günü bizi çok heyecanlandırdı. sanırım büyüdüğü her sene aynı heyecanla kutlayacağız.
İyi ki doğdun meleğim...

Cemre Neler Yapıyor?

Bu ara öyle çok yeni şey öğreniyor ki benim akıllı kuzum inanmazsanız anlatayım:)

* Yürüyor, yerden ellerini yere koyarak totosunu havaya dikerek kalkabiliyor.
*konuşulanları anlıyor. ayakkabını getirir misin dediğimizde tekini getiriyor, diğerini de istiyoruz onu da getiriyor.kumandayı, cep telefonunu tanıyor isediğimizde getiriyor.
* bardakla su içebiliyor.
*mutfak dolap kapaklarını açıp, tencere , tava ne varsa yere indirebiliyor ama toplamaya sıra gelince kaçıyor.

*ben su bidonundan su dolduruken ayaklarımın dibinde duruyor, benim işim bitince pompaya basmaya çalışıyor.
*dişlerini fırçalıyor, benim yaptığım gibi bir ileri bir geri elini hareket ettiriyor(fırçayı ısırıyor desek daha doğru olur:D)

*salonun kapısını açıp gördüğü zaman kaçıyor.
*elinden bir şey alındığında çığlığı basıyor, geri verildiğinde çaki gibi gülüyor galip olmanın mutluluğuyla:)
*koltuktan kendisini kaydırarak inebiliyor.
*ıslak mendil hastası.paketi eline geçirdiğinde tüm mendili boşaltıyor. çıkarttığı mendillerle yüzünü, ağzını, mama sandalyesini,yerleri siliyor:)
*teyzeleri geldiğinde kapıda onları görünce çıldırıyor:D
*kitabı tersten okuyabiliyor:)

*incik, boncuklu şeyleri gördüğünde cicişzzşicczzzişş diyor (cici)
*yetişemediği yerlere ayaklarını kaldırıp parmak ucunda durarak yetişmeye çalışıyor.
*kendi kendine hmm nnmm hmm mmm diye şarkı söylüyor
*yapma cıs, hayır, olmaz dediğimiz her ne varsa hepsini gözümüzün içine baka baka yapıyor.
*salıncağında sallanmak istiyor.

*köpek sesi, ezan sesi, kapı sesi, telefon sesi, duyduğunda hemen haber veriyor dudaklarını uzatıp o-o-o diyor.
*çadırına girip oyun oynuyor.

*yattığı yerden desteksiz kalkabiliyor.
*byebye deyince elini sallıyor.
*yakalayacağım seni deyip peşinden koşunca kaçmaya bayılıyor.
*işten geldiğimde beni görünce çok seviniyorrrr:D:D:D:D

birşeyler söylemek zor ama yapacak çok kolay bir şey var!

http://atakan310309.wordpress.com/2012/02/03/seyahate-giden-anne-gibiyim/

bu yazıyı okuduktan sonra içimde neler yaşadım, bir ben bilirim bir Allah bilir. Bir anne için sanırım evladından ayrılmak kadar zor bir durum yoktur. Kendimi düşünüyorum her sabah işe giderken bile içim sızlıyor, çok zor geliyor ayrılmak Cemre'den. ki akşam geleceğimi biliyorum Allah'tan bir mani olmazsa. Ama onu bir daha göremeyeceğimi düşünmek burnumun direğini sızlatıyor, içimi acıtıyor. Gamze bu bahsettiklerimi birebir yaşıyor hissediyor..haberini her izlediğimde, sesini her duyduğuımda tarifsiz bir üzüntüyle gözyaşlarımı tutamıyorum. 'ben Atakan'ın o minnacık ellerinin, ayaklarının kocaman olduğunu görmek istiyorum ' diyor. bir anne için bunu istemekten daha doğal ne olabilir ki? Şu an kemoterapi tedavisi başladı,3 ay sonunda inşallah uygun ilik nakli bulunup kendisine nakledilecek. Aksini aklıma bile getirmek istemiyorum.
Uygun iliğin bulunabilmesi için 'nurturia' anneleri kampanya başlattı.ben de o annelere destek olmak için elimden geleni yapıyorum yapacağım da. İstenen para, ev, ya da herhangi maddi değeri olan, tedarik edilemeyecek bir şey değil.sadece bir tüp kan, herkesin damarlarında akan!evet bir tüp kan ile küçücük bir çocuk annesinden sizin sayenizde ayrılmayacak düşünsenize..böyle bir mutluluğu yaşamayı, yaşatmayı  istemez misiniz?ben kendi adıma bunu çok istediğim için dün akşam gittim kan verdim.ve sürekli dua ediyorum Gamze'ye ve onun gibi umutla uygun ilik bekleyen tüm hastalara...unutmayalım her şey biz insanlar için, bugün bir başkasının başına gelen yarın bizim de başımıza gelebilir ve aynı durumda siz olsaydınız size kayıtsız kalan insanlar hakkında ne düşünürdünüz?
 'Benim kanım uymaz demeyin, ya uyarsa!'

meleğim 1 yaşında!

Zaman ne denli hızlı geçiyor biz yetişemiyoruz..bugün hissettiklerimi anlatmam çok zor.benim dünyalar güzeli kızım 1 yaşına girdi. evet koskoca 365 gün geçti.hamileliğim, doğumum dün gibi aklımda, gözümün önüne getiriyorum da..inanamıyorum. zaman su gibi akıp geçiyor diyorlar ya aslı var:)

Bu dünyada insanın yaşayabileceği en güzel mutluluk sanırım çocuk sahibi olmak.ben henüz daha ötesinde bir şey yaşamadım çünkü , yaşayacağımı da sanmıyorum. Allah'ın kadınlara bahşettiği en güzel hediye doğum..Cemre'ye duyduğum sevginin tarifi yok, yaşanabilecek en güzel günler onunla geçen zamanlar..ilk 'anne' dediğinde mutluluktan öleceğim sanmıştım:)

Canım yavrum her geçen gün öğrendiklerinle, öğrettiklerinle mutluluğuma mutluluk katıyorsun. Seni ilk kucağıma aldığımda içime düşürdüğün sonsuz sevgi için Allah'a binlerce kez şükrediyorum. Senin annen olmayı bana yaşattığı için öyle mutluyum ki. Daha nice güzel günler yaşamayı diliyorum ..
Şu bir yıl içerisinde öyle çok şey öğrettin ki bana meleğim..Küçücük bir kalbin insanın yaşama sebebi olacağını, uyumak yerine o masum güzel yüzünü seyretmenin uyku ihtiyacını karşıladığını, sabretmeyi, evin çiş yapılmadık, kusulmadık bir yeri olmasa bile bunun insana mutluluk verebileceğini, gaz çıkarmanın ne kutlanası bir ihtiyaç olduğunu, gezmenin yanında sen yoksan hiç birşey olduğunu, dört duvarın içinde sen yoksan saray olsa dar geleceğini, derin uykuların senden sonra kuş uykusuna döndüğünü, o minicik ellerin göğsüme dokunduğunda hissettiğim sonsuz şefkati, hasta olduğunda daha kötüsünden koruması için Allah'a yalvarmayı, sağlıklı olduğunda sonsuz şükretmeyi, sen yemek yerken sana bakarak doymayı, gözlerindeki yüzündeki mutluluğu gülümsemeyi gördüğümde mutluluktan ağlamayı, hep böyle ağlamayı dilemeyi, bir gülüşüne ömrümü verebileceğimi, sen yanımda değilken ne kadar eksik olduğumu, anneanneni daha iyi anlamamı, bir anne için yavrusundan daha kıymetli hiç birşey olmayacağını, insanın kalbinin dışında da atabileceğini..öğrettin. Sanırım senden daha öğrenecek çok şey var benim küçük meleğim.Sana duyduğum sevginin, aşkın tarifi, sınırı, ölçüsü hesabı yok.Kalbim attıkça, bu canım bu bedenimde yaşadıkça seni her geçen gün daha çok seveceğim, hep yanında olabilmek için, doğru adımlar atabilmen için çabalayacağım.

Daha nice sağlıklı yaşlarını kutlayabilmeyi diliyorum.

Seni çok Seviyorum Sarı kelebeğim

Annen..

cemre salıncakta

yakında salondan Cemre atacak bizi ..salon onun odası olacak onun odası da bizim oturma odamız olacak sanırım:) salıncak çadır ve diğer oyuncakları ziyadesiyle yer kaplıyor çünkü, sırada neler var ilerleyen zamanlarda göreceğiz:D