cemre ayaklandı..

benim güzeller güzeli kızım son 1 aydır yerinde hiç ama hiç durmuyor sürekli bir yürüme çabalarında..son 10 gündür de 4-5 adım atıyor ve bundan çok mutlu oluyor öyle ki gülmekten adım atamıyor kendini yere bırakıyor kıkırdayarak:) bir babasına gidiyor bir bana geliyor..her gelişinde kocaman sarılıyorum ona, minnacık bedeni nasıl huzur veriyor insana nasıl mutluluk veriyor, bütün dertleri sıkıntıları unutturuyor...
e artık düşmeler de başladı maalesef..ilk alnımızın morarması 5 ocak itibari ile yaşandı.çok ağladı, içim gitti,çok da korktum tabi..şükür ki birşey olmadı yarım saat sonra keyfi yerine geldi..arkadaşıma misafirliğe gitmiştik,önce evi keşfetti sonra başladı yaramazlığa:) evin kenarını köşesini hergün Cemre'ye göre düzenliyoruz..aman kafasını vurmasın, aman ayağı kaymasın, aman kabloları çekmesin..
ne kadar önlem alsak da düşe kalka büyüyecek benim sarı kelebeğim..